เมื่อลูกต้องการ เวลา

สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ลูกต้องการจากเราคืออะไร นอกจากความรักที่พ่อแม่ทุกคนมีให้?

กล่าวว่า เวลา เป็นสิ่งมีค่าที่สามารถใช้ให้เกิดเป็นเงินเป็นทองได้ ตั้งแต่มีลูกเวลาส่วนตัวที่จะทำในสิ่งที่อยากทำก็หา ยากมาก เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร โดยเฉพาะการไปช้อปปิ้งซื้อของตามห้างนั้น ตัดไปได้เลย ครูติ๊กเลยต้องปรับ วิธีการซื้อของมาเป็นการซื้อของออนไลน์ผ่านเฟซบุ๊คและไอจีแทน โอ้…บร๊าเจ้า ชีวิตก็ดีขึ้นทันทีทันใด 🙂 แต่ก็มีปัญหาตามมา ยิ่งช้อปง่ายและส่งทันใจ ของยิ่งเยอะ รู้สึกตัวอีกทีทั้งของเล่นลูก, อุปกรณ์เลี้ยงลูก, กรรไกรตัดเล็บ ทุกรูปแบบ ก็มาเต็มบ้าน เหล่าอากงอาม่าก็ซื้อของมาสมทบแบบไม่หยุดยั้ง แล้วก็กลับมานั่งถามตัวเองว่าเรากำลังซื้อของให้ลูกมาก “เกิน” ไปโดยไม่จำเป็นหรือเปล่า? แล้วลูกเราต้องการ “ของ” มากมายเหล่านั้นหรือไม่? แล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ลูกต้องการจากเราคืออะไร นอกจากความรักที่พ่อแม่ทุกคนมีให้?

พอย้อนกลับไปถึงชีวิตวัยเด็กของตัวเองและพยายามนึกว่าของเล่นอะไรที่เราชอบหรือรักเป็นพิเศษ ก็บอกตรง ๆ เลยว่านึกไม่ค่อยออก จำได้เพียงแค่ว่า มีติดผ้าห่มอยู่ผืนหนึ่งซึ่งรักและหวงมาก นอกจากนั้นสิ่งที่จำได้แม่น คือ “เวลา”

• เวลาที่ได้เล่นกับคุณพ่อคุณแม่หลังจากกลับมาจากโรงเรียน
• เวลาที่คุณแม่อ่านหนังสือนิทานก่อนนอนให้ฟังจนเราหลับไป
• เวลาที่คุณพ่อคุณแม่พาไปเที่ยวสวนสัตว์
• เวลาที่นั่งเล่นทรายกับคุณพ่อบนชายหาด
• เวลาที่นั่งคุยกันบนโต๊ะกินข้าว คอยเล่าให้คุณพ่อคุณแม่ฟังว่ามีเหตุการณ์ อะไรเกิดขึ้นที่โรงเรียนบ้าง

เหตุการณ์เหล่านี้มากกว่าที่ติดอยู่ในใจเราตั้งแต่เด็กจนโต และทำให้อมยิ้มทุกครั้ง เมื่อนึกถึงช่วงเวลาดี ๆ เหล่านั้น ทำให้ทุกวันนี้ก็มักจะโทรไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่ ที่เรานับเป็น “เพื่อน” คนแรกในชีวิตเราเกือบทุกวัน ครูติ๊กคิดว่าตัวเองโชคดีที่คุณพ่อคุณแม่ทำธุรกิจที่บ้านเลยสามารถแบ่งเวลามา อยู่กับลูกได้โดยไม่ต้องกังวลกับการเดินทาง หรือเสียเวลาไปกับการจราจร และเข้าใจว่าไม่ใช่ทุกคนจะสามารถทำงานที่บ้านได้

แต่สิ่งที่อยากจะแชร์ให้ฟังวันนี้ คือ เราต้อง “หา” เวลาให้ลูกนะคะ ของเล่นอยู่กับลูกแค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ความอบอุ่นที่ลูกได้รับจากคุณพ่อคุณแม่ จะสร้างความสุขให้เขาตั้งแต่เด็กจนโต ทำให้เขาไว้ใจ เชื่อใจเรา ลองคิดดูนะคะ ถ้ามีคนมาจีบเราและบอกว่า รักนะแต่ไม่มีเวลาให้ หืม…ความสัมพันธ์จะไปได้ไกล แค่ไหนกัน เราอย่าปล่อยให้เวลามาบริหารชีวิตเรา เราต่างหากที่ต้องบริหารเวลา เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเรากับลูก วันนี้ลูกเราจะอายุ 2 ปี 4 เดือน 5 วัน เพียงแค่ครั้งเดียว เมื่อเขาย่างเข้าสู่วัยรุ่น ลูกจะได้กล้าเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้เราฟัง กล้ามาขอคำปรึกษาจากเรา และที่สำคัญคือเห็นเราเป็น “เพื่อน” ที่จะคอยช่วยเหลือเค้าตลอดเวลา ว่าแล้วก็ขอละเวลาจากหน้าจอไปเล่นกับลูกต่อดีกว่าค่ะ 🙂