ใครทำร้ายลูกแบบนี้บ้าง

ถ้ามีคนที่คุณรักพูดกับลูกหลานแบบนี้
รบกวนเตือนให้เค้าหยุดด้วยเถอะครับ…

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ที่ผมพาลูกสาวไปฉีดวัคซีน ครูเป็กได้เห็นเหตุการณ์ที่ทำให้เศร้าใจมาก

แม่ : จะกลัวอะไรนักหนา? [เสียงดังสนั่นลั่นบริเวณที่รอหมอ พร้อมกับยืนชี้หน้าลูก] ไปนั่ง รอตรงนั้นเลยนะ!
เด็กชาย 6 ขวบ : ฮื่อ… [สะอึกสะอื้นน้ำตาไหล พร้อมกับทำตาขวางใส่คนรอบข้าง]
แม่ : แค่ฉีดยาแค่เนี้ยะ ดูเจ๊ซิ เค้ายังไม่ร้องเลย ฉีดยาแค่เข็มสองเข็มเอง
เด็กหญิง 8 ขวบ : ทำไมน้องต้องร้องไห้ด้วยละ แม่?
แม่ : นั่นหน่ะซิ! จะขี้แยอะไรนักหนา ลูกผู้ชายซะเปล่า เดี๋ยวบอกให้หมอฉีดซัก 10 เข็ม เลยเป็นไง? หยุดร้องได้แล้ว!
เด็กชาย 6 ขวบ : ฮื่อ… ฮื่อ… [ร้องไห้หนักกว่าเดิม]

เป็นไปได้สูงว่า แม่ของเด็กชายวัย 6 ขวบคงพยายามคุยเรื่องฉีดยามามากจนเหลืออดแล้วละมั้ง ทำให้อารมณ์ของทั้งสองฝ่ายปะทุสูง ดั่งพลุโอ่งที่กำลังฟู่ขึ้นมา แต่…มันใช่แล้วหรือเปล่า? ไม่ว่าเราจะทำอะไร ตาม เมื่อใดที่อารมณ์เยอะ ความฉลาดก็จะน้อยนิด (High Emotion, Low Intelligence) คุณแม่คนนั้นได้ลองคิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมาจากเหตุการณ์นี้บ้างแล้วหรือยัง?

ความกลัว VS ความมั่นใจ

ถ้าผมเป็นเด็กชาย 6 ขวบคนนั้น ความกลัวต่อการฉีดยาคงไม่ได้ลดน้อยลงไป แต่คงจะกลับเพิ่มทวีคูณ และเสริมด้วยการเสียความมั่นใจ เพราะโดนด่าซะดังขนาดนั้น สมมุติถ้าผมคุยกับคนที่กลัวการพูดต่อหน้าสาธารณะชนว่า “แค่พูดต่อหน้าคนแค่เนี้ยะ จะกลัวอะไรนักหนา เป็นผู้ใหญ่ซะเปล่า” ผมว่าคนคนนั้นคงไม่หายกลัวหรอก แต่กลับยิ่งรู้สึกแย่มากกว่าเดิม จะดีกว่าไหม… ถ้าเราพูดกับเค้าด้วยน้ำเสียงที่ทำให้เขามีกำลังใจที่จะเผชิญความกลัวนั้น คุยกับลูกในระดับสายตา ไม่ใช่ยืนค้ำและ ใช้นิ้วกายสิทธิ์สร้างแรงกดดันอันมหาศาล ค่อย ๆ คุยให้เค้าอารมณ์เย็นลง เพื่อจะได้ให้เค้าคิดถึงข้อดีของการฉีดยา และข้อเสียของการไม่ฉีด

ความสัมพันธ์พี่น้อง

พออาเจ๊ถามแม่ว่า “ทำไมน้องต้องร้องไห้ด้วยละ?” สายตาที่น้องชายส่งไปหาพี่สาวนั้นช่างเปี่ยมไปด้วยความโกรธ ถ้าเหตุการณ์ แบบนี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ มันคงเป็นไปได้ยากที่พี่น้องคู่นี้จะรักและช่วยเหลือกัน น้องชายคงจะหาทางที่จะเอาคืนและซ้ำเติมเวลา ที่พี่สาวร้องไห้เสียใจเหมือนที่ตนกำลังโดนอยู่ก็เป็นได้ ไม่ว่าตั้งใจหรือไม่ เหตุการณ์แบบนี้จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป ผมยังจำได้แม่นวันที่ผมกับพี่ชายตีกัน ในรถเรื่องแย่งกันอ่านการ์ตูน Zero ผมต้องการอ่านแค่ Dragon Ball Z ตอนใหม่ที่เพิ่งออก เป็นช่วงที่ โกคูไปถึงดาวนาแม็กแล้ว แต่พี่ชายผมเค้ากลับอ่านช้า ๆ เพื่อยั่วให้ผมโมโหและโวยวาย ผมก็ไม่รู้จักรอและพี่ผม
ก็ไม่ยอมให้น้องก่อน เราก็ตีกันในรถทันที และสุดท้ายพ่อของพวกเราก็ห้ามซื้อการ์ตูนอีก นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาเกือบ 30 ปีแล้ว แต่ผมยังจำได้แม่น ลองนึกภาพว่าความทรงจำของเด็กคนนี้เต็มไปด้วยความโกรธพี่สาว ความสัมพันธ์พี่น้อง คงไม่สู้ดีเป็นแน่…

จะดีกว่าไหม… ถ้าเราแยกไปสอนพี่สาวต่างหากว่า “คนเราไม่เหมือนกัน อาจจะมีความกลัวที่แตกต่างกัน น้องร้องไห้เพราะว่าน้องกลัว

เราจะช่วยให้กำลังใจน้องได้อย่างไร” และแยกไปคุยกับน้องชายเมื่อเขาสงบลงว่า “พี่สาวเค้าเป็นห่วงเรา เค้าถึงได้ถามเรื่องที่น้องร้องไห้และอยากจะให้กำลังใจเรา” ไม่ใช่มาเปรียบเทียบกันว่าเจ๊ยังไม่กลัวเลย ถ้าคุณรู้จักใครที่ทำแบบนี้ รบกวนเตือนเค้าหน่อยครับ อย่าทำร้ายเด็ก ๆ แบบนี้อีกเลย มันก็เหมือนที่เขากล่าวกันไว้ว่า “พ่อแม่รังแกฉัน” การพัฒนาการเด็กเริ่มต้นจากครอบครัว จากการสร้างความทรงจำที่ดีเพื่อให้กลายเป็นอุปนิสัยที่ดีไปด้วย

ครูเป็ก